Tag: Tagalog

Posted on

Pag bibitiw (Letting go)

Ano ba ang kaya mong bitiwan, para sa kapayapaan?

Matagal na ang lumipas since inumpisahan ang Liz Everest, dito sa wordPress. Bago mag Covid ay parte na andito na ang website ko.

Ang pagbibitiw ay ang paggawa ng decision at mag iisip ng mabuti, para magdecide kung ano ang hawakan mo.

 So ang tunay na tanong ay, hindi ang aking gusto bitawan, Pero kung anoa king hahawakan. Dahil ang pasusulat ay matagal ng parte ng buhay ko. Tumutulong sa paglalaki ko bilang tao.since bata pa ako,palagi akong  magsusulat. At itong  blog palasgi.

Ano pa ba ang  hahawakan ko?

DI ko bibitawan ang pagmamahal ko sa kalikasan, sa paggagardensa pagbubuhay sa excosystem na nagsusuporta sa mga native na mga hayop at native na tanim. i kikeep ko ang relasyon ko sa mga kaibigan ko at pamilya, dahil malaking tulong sila sa buhay k. At bigyan ako ng magandang payo ko ako. Kung kailangan ako ng direksyon.

Ano ba ang bibitawsan ko?

Dahan dahan  muna.cbago mag umpisa. para mas marami akong panahon mag garden at sa pasusulat.

Anong iniisip mo na hindi mo sinasabi?

Posted on

What’s happening?

Hi Everyone,

I’ve received some comments asking what is happening on my blog.

Suddenly, there are stories translated into Tagalog, a Filipino language.

This is because I am learning Tagalog and using Liz’s Everest as a place to work out what words mean in this very easy language to learn.

It also means that my blog is accessible to more people. The internet is international.

Don’t worry. I’m still writing stories and posts in English. And I’m still developing my writing skills in my Mother tongue.

I’ve just always wanted to learn a second language and now I’m able to live this dream.

What dreams do you have?

Posted on

Ginawa Natin (We did it!)

Nagcollapse sa tennis court, hinawakan nya ang puso nuya. Marami syang mga boses na naririnig sa ulo nya. Hindi nya marecognise ang lahat.

Tapos may naramdaman siyang kamay na nagbrush sa kanyang cheek. May tumotulo na luha sa mukha niya. Naglook up siya, nakita nya ang asawa nya, Mary, umiiyak at yinakap ni Mary ng mahigpit ang husband nya.

Naririnig nya palapit na ang ambulance. Hindi nagtagaldumating din ang ambulance. Si mary ay nasa tabi nya, pero pumanaw sya. Humina ang puso nyaat tapos hindi na sya gumalaw.

Wala na siya. Marami siyang pinagdaanan. Tumawag ang ina niya galing sa Sydney. Hindi mama, gusto kung palakihin ang mga bata dito naka smile at binaba nya ang telepono. Si Doug inilibing na isang linggo na ang nakalipas.

Ngayon na ang panahon para magsikap. Nagtrabaho ang mga bata sa dairy farm. Mga taon na ang lumipas na realise nya na hindi normal ang nakaraan. Ang mga bata ay nagtrabaho from kids to grown up.

Para sa mga bata it was the best childhood ever. Tumawa siya sa ina niya.Samantalang nakauupo ang nanay nya sa nursing home.ang smile ni Mary stretched her lip too. Tungkol dito….

oo, ginagawa natin, diba?