Ginawa Natin (We did it!)

Nagcollapse sa tennis court, hinawakan nya ang puso nuya. Marami syang mga boses na naririnig sa ulo nya. Hindi nya marecognise ang lahat.

Tapos may naramdaman siyang kamay na nagbrush sa kanyang cheek. May tumotulo na luha sa mukha niya. Naglook up siya, nakita nya ang asawa nya, Mary, umiiyak at yinakap ni Mary ng mahigpit ang husband nya.

Naririnig nya palapit na ang ambulance. Hindi nagtagaldumating din ang ambulance. Si mary ay nasa tabi nya, pero pumanaw sya. Humina ang puso nyaat tapos hindi na sya gumalaw.

Wala na siya. Marami siyang pinagdaanan. Tumawag ang ina niya galing sa Sydney. Hindi mama, gusto kung palakihin ang mga bata dito naka smile at binaba nya ang telepono. Si Doug inilibing na isang linggo na ang nakalipas.

Ngayon na ang panahon para magsikap. Nagtrabaho ang mga bata sa dairy farm. Mga taon na ang lumipas na realise nya na hindi normal ang nakaraan. Ang mga bata ay nagtrabaho from kids to grown up.

Para sa mga bata it was the best childhood ever. Tumawa siya sa ina niya.Samantalang nakauupo ang nanay nya sa nursing home.ang smile ni Mary stretched her lip too. Tungkol dito….

oo, ginagawa natin, diba?

Leave a comment